2024 - Valle d'Aosta - Nationaal park Gran Paradiso
Corona heeft andermaal een impact op onze vakantieplannen. Dat is weliswaar van de lock-down-periode (2020) geleden en toen waren het wereldwijde maatregelen die aan de basis lagen. Deze keer gaat het niet om opgelegde maatregelen, maar zijn we beide vlak voor de start van de reis ziek geworden. En hoe … van alle Corona-besmettingen die we al hebben gehad, is dit veruit de zwaarste met 5 aaneensluitende dagen van koorts en vervolgens nog verschillende dagen van vermoeidheid en herstel.
Het gevolg is dat een reis die normaal op maandagochtend nà de Belgische zwemkampioenschappen (waar Lisa trouwens 3 zilveren medailles heeft behaald!) zou moeten starten, met enkele dagen wordt uitgesteld om uit te zieken. Eerst was papa aan de beurt, daarna – met een 5-tal dagen vertraging – mama. Haar herstel bepaalt m.a.w. de nieuwe aanvangsdatum van de reis.
Lisa, die in juni is afgestudeerd en na de zomervakantie als kinesist aan de slag gaat, heeft gevraagd nog eens met ons mee te kunnen. Misschien wel de laatste keer dat we het op deze manier samen doen, dus we maken met plezier alles mogelijk om er met ons 3 een aangename vakantie van te maken. Voor Lisa is dat “hoe sportiever, hoe beter”. De keuze is gevallen op een vakantie in het Valle d’Aosta en meerbepaald de dalen in en grenzend aan het Nationaal Park Gran Paradiso.
31.07.2024 - Heenreis
We reizen in 2 etappes naar onze eerste bestemming in Aosta. We hebben via het internet gezocht naar een parking die na ongeveer 700 km dicht bij onze reisroute ligt. Op die manier zijn we op Camping Municipal de Journans terecht gekomen. De kans dat we daar anders zouden logeren lijkt zowat onbestaande. Ook al was het een leuk – maar wel heel basic – plekje om te overnachten, toch is daar in Journans weinig te beleven. We hebben nog buiten kunnen avondeten, maar al snel was het dondergekletter daar. De tafel en stoeltjes waren maar net opgeborgen toen het stevig is beginnen regen. Het voordeel was dat het een zeer zwoele avond sneller deed afkoelen en het op die manier toch nog aangenaam slapen was.
01.08.2024 - Vervolg heenreis & bezoek La Thuile
Vandaag hebben we nog slechts een 300-tal km te rijden. We kunnen dus rustig opstaan en ontbijten en op ons gemakje vertrekken. Maar spijtig genoeg wordt het toch nog een relatief lange dag. Aan de Mont Blanc tunnel is het een dikke 2u aanschuiven en wanneer we deze uit komen vergissen we ons van weg en zitten we ongewild op de autostrade naar Aosta zelf terwijl we een regionale weg hadden moeten hebben naar een eerste dal grenzend aan het Nationaal Park Gran Paradiso. Vreemd genoeg zijn er zo goed als geen afritten van die autostrade en moeten we tot in Aosta zelf rijden om dan via de regionale weg terug te komen en dan het dal in te rijden naar La Thuile. Daar vinden we een plaatsje op de lokale camperplaats en reserveren er meteen voor 3 nachten.
Dit is onze uitvalsbasis voor de komende dagen aan wandelactiviteiten. De tochten zijn hier meestal vrij pittig omdat er zo goed als geen liften zijn en dus alle hoogtemeters effectief zelf moeten overwonnen worden. Na Corona te hebben gehad, zullen we zien hoe goed ons dit bevalt en m.a.w. hoe we zijn hersteld van dit vervelende virus. Benieuwd naar morgen. We hebben alvast besloten vroeg genoeg te vertrekken om de hitte maximaal voor te zijn.
Maar voor we de dag afsluiten, gaan we na het avondeten nog even naar het ‘centrum’ van La Thuile (de camperplaats bevindt zich aan de rand van het dorp). Best wel een mooi dorpje. De rivier die er doorheen gaan, staat zeer wild (iets wat ons later deze reis nog systematisch zal opvallen in de andere dalen die we aandien).
02.08.2024 - La Thuile - Watervallen van Rutor
We staan zoals gepland om 7u op om tegen 8u op weg te kunnen zijn en op die manier minimale last te hebben van de hitte (al bleek dat finaal vandaag zeer goed mee te vallen). De wandeling start aan een parking waar we niet geraken met de mobilhome en om die reden zullen we de eerste kleine 3 km fietsen. Een koud kunstje met onze elektrische off-road fietsen … maar voor Lisa hadden we het plooifietsje voorzien met het idee dat dit wel zou lukken gegeven het beperkte hoogteverschil. Maar dat bleek toch een foute inschatting en daarmee was dit de eerste van 2 cruciale vergissingen vandaag. Lisa is er finaal wel geraakt, maar dat heeft inspanningen gekost en de laatste kilometer heeft ze te voet moeten afleggen wegens iets te stijl voor een plooifietsje zonder versnellingen :-( … sorry, Lisa.
Het doel van vandaag zijn de “Laghi di Bellacomba”. Die tocht brengt ons eerst langs de watervallen van Rutor die zich in verschillende stadia en met veel kracht naar beneden werpen. Op een bepaald moment blijkt van de GPS-route die we mee hadden niks meer te kloppen en komen we op een pad terecht dat staat aangegeven als een “EEA”-route en waarvan we al snel merken dat er iets niet klopt en dit qua complexiteit geen pad voor ons is. We zetten nog effe door, maar er komen meer en meer zones met ijzers die in de rotswanden zijn verankerd en touwen om je aan op te trekken. Even googlenen leert dat “EEA” staat voor “Escursionisti Esperti Attrezature” ofwel is bestemd voor ervaren bergwandelaars met specifieke uitrusting en die “dit ook kunnen gebruiken op via ferrata”…
Met spijt in het hart moeten we terugkeren met het besef dat we de “Laghi di Bellacomba” vandaag niet zullen bereiken. Daarvoor zouden we immers een deel van onze tocht terug moeten afdalen en dan opnieuw stijgen via een andere route. Dat is teveel voor 1 dag, zeker op onze eerste (inloop)tocht van dit verlof. Bij Annemie speelt het Corona-herstel toch nog door en ook al is deze tocht onbedoeld sterk ingekort, de grosso modo 500 hoogtemeters vallen zwaar. En dan doet een koel drankje aan het einde van de tocht op het terrasje van ‘Bar Delle Cascate’ enorm veel deugd. Daarna dalen we terug af met de fiets. Dat kan ook perfect met het plooifietsje, dus die kilometers (en hoogtemeters) hebben we wel degelijk ‘uitgespaard’.
Twee vergissingen dus vandaag: vooreerst een foute inschatting dat met een plooifietsje naar de start van de wandeling fietsen wel zou lukken en dan de klap op de vuurpijl het niet goed hebben gecheckt van de route tijdens de voorbereiding. Te bekijken of we morgen alsnog een nieuwe poging doen om de “Laghi di Bellacomba” te bereiken.
De dag sluit grijs en nat af. Er valt onverwacht best wel wat regen waardoor een wandeling naar een pizzeria voor het avondeten wordt uitgesteld tot morgen en we in de mobilhome pannenkoeken bakken … altijd gezellig wanneer het regent :-) … maar hopelijk morgenvroeg toch terug zon!
Linken
03.08.2024 - La Thuile - Laghi di Bellacomba
Na de stevige en best wel lange regenperiode van gisterenavond en deze nacht, is het zonnetje, wanneer we opstaan, opnieuw volop van de partij. Er staat – na de ongelukkige vergissingen van gisteren – een nieuwe poging op het programma om de “Laghi di Bellacomba” te bereiken. Mama heeft best nog wat naweeën van de Corona-besmetting en laat de ‘kelk vandaag aan haar voorbij gaan’. Op die manier maakt ze het ook mogelijk om met twee (Lisa en papa) gebruikt te maken van de elektrische fietsen voor het eerste deel van de tocht. Dat eerste deel is immers gelijk aan de tocht van gisteren: eerst fietsen tot aan “La Joux” en dan een klim langs de watervallen van Rutor, waarbij we op een bepaald punt wel een andere route nemen dan gisteren (we gaan geen twee maal dezelfde fout maken :-)).
Het klimwerk is grotendeels tussen de bomen, maar eens daarboven is er een mooi wijds panorama. Opnieuw valt op hoe krachtig de rivieren stromen. Enerzijds zal dit door nog een deel smeltwater van ‘gewone’ sneeuw zijn (er zijn nog heel wat sneeuwvelden te zien op de bergen), maar het zal in deze regio ook komen van de talrijke gletsjers die dit gebied nog rijk is. Al hebben deze de voorbije jaren en decennia ook heel veel van een glorie en omvang verloren net zoals alle andere gletsjers in Europa. Dit doet beseffen dat wat we hier nu nog op het vlak van gletsjes zien, binnen enkele jaren weer anders zal uitzien (met zo goed als zeker minder aanwezige gletsjers). Niet echt om vrolijk van te worden. Maar het neemt niet weg dat wat we hier nu te zien krijgen best wel mooi is.
Het summum en doel van de dag zijn de 2 meren die samen de “Laghi di Bellacomba” genoemd worden. Echt een mooie plek om te vertoeven. Hier eten we onze picknick op.
Vanaf dit punt is te zien hoeveel sneeuwvelden elk nog liggen. Het is normaal mogelijk nog verder door te wandelen langs het achterste meer, maar dat gaat nog door heel wat sneeuwvelden. Niet dat dit nog op onze planning stond, maar dit is toch eerder onverwacht begin augustus en verklaart mee waarom de rivieren nog zo hard stromen op deze moment.
Het idee om de drone nog eens op te laten (wat zondermeer mooie foto’s had opgeleverd van deze 2 meren), bergen we op omwille van de heel sterke wind die er op dat moment staan. Om die reden blijven we na de picknick niet te lang stilzitten. De terugweg is analoog aan de heenweg. Even twijfelen we nog langs Rifugio Deffeyes terug te keren, maar een snelle blik op het pad via de Komoot-app leert dat dit op een bepaald moment geen regulier bergpad is (en we hebben van gisteren ons lesje wel geleerd) en anderzijds is het best wel een stevige verlenging van de tocht en daardoor niet echt realistisch.
Het had mooi geweest om het nog te kunnen doen omdat daar nog een aantal heel mooie meren liggen en redelijk dicht tot aan de gletsjer kan gewandeld worden … maar dat zal voor een andere keer zijn … Echter niet meer voor deze vakantie om de eenvoudige reden dat dan opnieuw (en dat zou dan voor de 3de dag op rij) dezelfde klim moet gedaan worden om over de Rutor-watervallen te geraken en dat wordt dan wel wat saai.
Wanneer we terug aan de fietsen zijn, drinken we eerst nog iets in ‘Bar Delle Cascate‘ om ons vervolgens te laten uitbollen tot aan de camperplaats in La Thuile, waar mama op dat moment in de zon een boek zit te lezen. Zij heeft haar dag in alle rust gevuld met een bezoekje en wat inkopen in het dorp en het lezen van een boek op het grasveldje achter de mobilhome.
’s Avonds eten we pizza in ‘Taverna Coppapan & Pizzeria Le Dahu‘ op 5 minuutjes stappen van de camperplaats. Normaal zouden we na vandaag verder doortrekken, maar mama heeft ontdekt dat er toch een liftje vanuit het dorp naar boven gaat en van daaruit een panorama-wandeling kan gedaan worden naar Col Belvedère. Om die reden boeken we nog een nachtje bij op de camperplaats en ligt onze activiteit voor morgen vast.
Linken
04.08.2024 - La Thuile - Col Belvedère
Er ligt opnieuw een zonnige dag op ons te wachten, al start die aanvankelijk eerder met een gesluierd zonnetje. Het lijkt erop dat we ons zeker al de eervolgende week geen zorgen hoeven te maken voor minder goed weer. Er wordt blijvend zonnig weer voorspeld, dus op dat vlak hebben we zeker al geluk.
Zoals gisterenavond afgesproken zal het vandaag een wandeling worden die start vanaf het bergstation van een stoeltjeslift die vertrekt in La Thuile op een 10-tal minuutjes stappen vanaf de camperplaats waar we momenteel staan. Het is het enige liftje dat tijdens de zomer blijkt te gaan van een uitgebreid liften-complex tot eer en glorie van de wintersport. We zitten hier op de rand van het Nationaal park Gran Paradiso, waardoor er nog liften aanwezig zijn. Dit is niet zo in het hart van het park. Een park dat trouwens aansluiten met het Parc national de la Vanoise en op die manier één aansluitend beschermd natuurgebied vormt over de landsgrenzen van Frankrijk en Italië heen. Deel van dat natuurbehoud is dat het niet (of zeer beperkt) geëxploiteerd wordt voor wintersport, behoudens aan de randen en dus bij deze ook in La Thuile.
Omdat ik (papa) niet zo kick op stoeltjesliften (:-)), besluit ik naar boven te fietsen. In de heenweg doe ik dat via het pad dat ‘zig-zagt’ langs de stoeltjeslift. Een pittige klim waar ik toch uit veiligheid 3 maal afstap en een stukje te voet doe omdat de ondergrond te onregelmatig is. Maar op zo’n 30 minuten sta ik toch boven. Wel beseffende dat afdalen langs datzelfde pad geen goed idee is. Dat zal ik straks doen via een geasfalteerde weg die bijna tot aan het bergstation van de lift komt.
We komen met ons 3 quasi gelijktijdig boven aan. Nadat de fiets goed op slot is gedaan en veilig kan worden achter gelaten, starten we aan onze wandeling naar Col Belvedère. Een punt dat zich bevindt op de grens Italië-Frankrijk. Altijd leuk om een dergelijk grenswandeling te maken. Het is een uitgesproken panorama-wandeling met enerzijds zicht op de gletsjers van het Nationaal park Gran Paradiso, maar anderzijds ook op de Mont Blanc-regio. De Mont Blanc zelf blijft zich de hele dag deels verstoppen achter de wolken.
Een wandeling als deze geeft een dubbel gevoel: enerzijds is het heel mooi vanwege de panorama’s, maar anderzijds is het dan weer lelijk doordat de landschappen deels zijn verprutst voor en door de wintersport. Maar dat laatste laten we niet aan ons hartje komen en we genieten vooral van de mooie zaken.
De wandeling gaat van Col Belvedère terug langs dezelfde weg naar het bergstation van de stoeltjeslift. Zoals al aangegeven, gaat de fietstocht deze keer langs geasfalteerde wegen en daal ik rustig (en dus hard remmend) af naar La Thuile. Dit is in kilometers een pak langer dan het pad van deze ochtend, maar voor de afdaling wel een heel stuk veiliger. Wanneer ik aan de camper arriveer, zijn mama en Lisa al een tijdje terug.
We genieten nog van de avond en bespreken de plannen voor morgen. Dat is een tocht vanuit Arpy, niet zo heel ver gelegen van La Thuile (waar we nu staan). In die mate zelfs dat er een bus van La Thuille naar Arpy rijdt en stopt op de startplaats van de wandeling. Alleen is het vervelende dat we dan pas laat aan de wandeling kunnen beginnen. Om die reden besluiten we ons morgenvroeg met de mobilhome te verplaatsen en zelf naar Arpy te rijden en ons daar te parkeren. Wanneer we vroeg genoeg vertrekken, moeten we daar zeker een plaatsje vinden.
Linken
05.08.2024 - Arpy - Lago d'Arpy & Lago di Pietra Rossa
We staan zoals afgesproken vroeg op (7u) om tijdig een plekje te hebben op het beperkt aantal parkeerplaatsen in Arpy. Vooraleer daar naartoe te rijden, verversen we de mobilhome op de camperplaats in La Thuile. Daarna is het een klein half uurtje rijden naar Arpy, waar we een perfect plekje vinden achter hotel-bistrol ‘La Genzianella’.
We ontbijten in de mobilhome en maken onze picknick. Ondertussen stromen er al heel wat wagens de parking op. Gelukkig dat we zo vroeg gekomen zijn, want dit blijkt een heel populaire wandeling te zijn. Vooral het nabijgelegen Lago d’Arpy vormt voor vele toeristen een plekje om een dag te vertoeven aan het water en te zonnebaden.
Slechts weinigen hebben het plan (of de moed?) om van het Lago d’Arpy verder door te stijgen naar Lago di Pietra Rossa. Dat vormt onze bestemming. De aanvankelijk gemoedelijke klim gaat op het einde over in een zeer steil pad over rotsig terrein. Op zich te doen en zeker en vast chapeau voor de mensen die dit pad ooit hebben aangelegd, het is knap gedaan. Want wanneer je van beneden kijkt naar de steile wand die voor je ligt, kan je amper geloven dat daar een pad in verborgen ligt dat finaal best doenbaar is. Maar voor het laatste deel moet door sneeuwzones gestapt worden die zeer steil zijn en bijgevolg niet veilig genoeg om dat te doen zonder hulpmiddelen (stokken en eventueel extra pinnen te bevestigen onder de schoenen). Bij het minste dat op die sneeuwzones fout gaat, is er geen beveiliging meer.
We stranden daardoor op ongeveer 100m van de top en het Lago di Pietra Rossa (we zijn trouwens niet de enige die op dat punt terugkeren)… maar de wind laat toe om de drone op te laten en op die manier vangen we toch nog een glimp op van wat het Lago te bieden heeft :-).
De afdaling gaat vlot en wanneer we terug aan Lago d’Arpy zijn, is het er aardig druk geworden met tal van zonnebadende groepjes mensen.
Wanneer we terug aan de mobilhome zijn, lijkt het ons te laat om naar een volgend dal door te rijden (gaat om ongeveer 1,5u duren) en we besluiten daarom terug naar La Thuile te rijden, daar iets te gaan eten en een extra dagje te boeken op de camperplaats waar we de voorbije dagen ook al hebben gestaan.
Het plan is ons dan morgenvroeg naar een volgend dal te verplaatsen (en hopen er een plekje te vinden op de camperplaats in Thumel).
Linken
06.08.2024 - Thumel - Rifugio Gian Federico Benevolo
Na het ontbijt op de camperplaats in La Thuile rijden we naar het volgende dal (Val de Rhêmes) in het Nationaal park Gran Paradiso. Een ritje van ongeveer 1,5u tot achteraan dal. Daar is een ruime parking waarvan een deel voorzien voor campers. Spijtig genoeg is de camperplaats nog niet volledig afgewerkt. Er wordt nog gewerkt aan de infrastructuur voor het verversen van water, maar dit is dus nog niet af en niet bruikbaar. We zijn bij het naar hier rijden wel een camping en camperplaats met voorzieningen (incl. elektriciteit) gepasseerd (ter hoogte van Rhêmes-Notre-Dame) waar we indien nodig naartoe kunnen gaan. Maar voorlopig staan we hier goed achteraan het dal in Thumel. Het is op dat moment 12°C … maar zeer zonnig en het zal snel aangenaam warm zijn.
We maken onze picknick voor een tocht naar Rifugio Gian Federico Benevolo. We twijfelen nog even of we wel een picknick zouden maken en er niet op zouden gokken dat we in de hut iets kunnen eten, maar later die dag blijkt dat we er goed aan hebben gedaan om zelf eten mee te nemen. Het is duidelijk een heel populaire wandeling en wanneer we aan de hut aankomen is het er volledig volzet en m.a.w. niet mogelijk er iets te eten. We vinden er wel nog een bank aan de achterzijde van de rifugio met een mooi zicht op het dal en eten daar onze boterhammetjes op.
Daarna wandelen we terug langs de weg die we misschien morgen met de fiets zullen doen om dan vanaf de hut een wandeling te maken naar een gletsjermeer. Door nu al eens langs die route te gaan, kunnen we zien of het op alle plaatsen doenbaar is met de fiets (wat zo blijkt). Het is een minder ‘avontuurlijk’ pad, maar leuk dat we via die weg terug zijn gegaan omdat het hoger blijft dan het pad dat we op de heenweg namen en op die manier wat andere impressie hebben van het landschap.
Op de camperplaats is het tot onze verbazing zeer rustig geworden en er zijn verschillende plaatsen vrij. We wisten aanvankelijk niet goed wat we in het midden van de zomer moesten verwachten van de drukte op de camperplaatsen, maar tot dusver valt dit reuze mee. Hier is wel geen mogelijkheid om naar een restaurantje te gaan (daarvoor zijn we te ver in het dal doorgereden), maar we hebben alles bij om zelfvoorzienend te zijn en met soep en noedels versterken we de innerlijke mens voor de activiteiten van morgen :-).
Linken
07.08.2024 - Rifugio Gian Federico Benevolo - Lago di Goletta
Het is vandaag meer bewolkt dan de voorbije dagen. Volgens de meteo-app’s zou het de komende uren moeten uitklaren, waardoor we beslissen wat later te vertrekken voor onze tocht van vandaag. Het is een activiteit in 2 delen: eerst fietsen we naar Rifugio Gian Federico Benevolo, van daar gaan we dan te voet verder tot aan Lago di Goletta.
Het eerste deel hebben we gisteren al te voet kunnen verkennen toen we heen-en-terug naar de Rifugio zijn gewandeld. Over een breed en goed verhard pad kan gemakkelijk tot aan de hut worden gefietst. Wanneer we er aankomen is het er i.t.t. tot gisteren (op de middag) nog zeer rustig. We doen er onze fietsen op slot en starten aan de tocht naar het (gletsjer)meer Lago di Goletta. Dat start met een pittige klim met een ruim zicht over het dal. Wanneer we boven zijn, verandert het landschap helemaal en komen we in het gebied waar wellicht ooit de oorspronkelijke gletsjer gelegen heeft. We wandelen door een kaal en versteend landschap in het besef dat het hier pakweg een 10-tal jaar geleden helemaal anders zal hebben uitgezien en binnen 10 jaar wellicht opnieuw is veranderd (mogelijk zonder de huidige nog beperkte gletsjer restanten).
We komen snel aan bij het meer dat aan de voet ligt van de Granta Parey en Pointe de la Goletta. We klimmen nog een beetje verder voor de picknick en laten de drone enkele keren op voor wat foto’s, maar moeten al snel rekening houden met het weer dat heel snel aan het omslaan is. Er is regen op komst. Spijtig, want het zou leuk geweest zijn om nog een beetje verder door te stijgen, maar we beslissen onmiddellijk rechtsomkeer te maken. Wanneer we een klein half uurtje later aan het belangrijkste deel van de afdaling beginnen, start de regen en vallen er wat donderslagen. Gelukkig niet al te hard, maar wanneer we terug aan de hut komen, zijn we desalniettemin kletsnat. Veel schuilen kunnen we aan de hut niet doen, maar gelukkig begint het teug wat uit te klaren en we besluiten om toch onmiddellijk met de fiets aan de verdere afdaling te beginnen.
Liever nog wat lichte regen op de fiets dan kou te vatten door aan de hut stil te blijven zitten. Maar gaandeweg komt het zonnetje er terug door en wanneer we terug op de camperplaats in Thumel aankomen zijn de broek, regenjas en bescherming van de rugzak al bijna helemaal opgedroogd.
Na ons te hebben opgefrist, rijden we wat terug om ongeveer halverwege het dal ter hoogte van Rhêmes-Notre-Dame/Chanavey op een camperplaats te overnachten. We kunnen er incl. elektriciteit overnachten voor een zeer democratische 8 EUR … maar staan vlakbij de sterk stromende rivier van het dal en dat zullen we tijdens de nacht geweten hebben. We hebben de voorbije dagen vaak vlak bij de rivieren van het betrokken dal geslapen, maar nog nooit zo dicht als vandaag en het maakt best wel wat lawaai. Het is opvallend hoe sterk stromend al deze rivieren zijn op dit moment.
Morgen zullen we naar Aosta zelf rijden voor wat inkopen, maar ook om van daar met de kabellift naar Pila te gaan en van daaruit een wandeling te maken.
Linken
08.08.2024 - Pila – Lago di Chamolé
Na het ontbijt verversen we de mobilhome nog op de capmerplaats in Rhêmes-Notre-Dame/Chanavey en rijden vervolgens door naar Aosta. We parkeren er op de ruime parking van de gondel naar Pila en nemen een heen-en-terug ticketje voor een wandeling vanaf Pila naar Lago di Chamolé. Het blijkt een populaire bestemming te zijn, wellicht omdat je vanuit Pila met een extra stoeltjeslift tot vlakbij bij het meer kan geraken (en heel wat mensen dat zien als een gemakkelijke manier om in dit heerlijk warme weer te gaan zonnebaden aan het meer). Wij nemen die stoeltjeslift niet en stappen tot aan het meer waar we onze picknick eten.
Daarna gaan we langs een andere weg terug naar Pila. We lopen daarbij door skigebied met de gekende impacten op het landschap :-(, maar desalniettemin is het een mooie tocht met prachtig uitzichten (o.m. opnieuw op de Mont Blanc). Onderweg kunnen we ons nog te goed doen aan een stukje taart en drankje vooraleer het laatste deel van de tocht af te dalen en opnieuw de gondel van Pila naar Aosta te nemen.
Wanneer we terug aan de mobilhome staan, is het zeer warm geworden in het dal (in de mobilhome is het 41°C!). We doen snel de nodige inkopen in een zeer ruime supermarkt vlak aan de parking van de gondelbaan en vertrekken naar het volgende dal (Valsavarenche ) in het Nationaal park Gran Paradiso (meteen ook het laatste dal van deze vakantie) en op minder dan een uurtje tijd rijden we van een buitentemperatuur van 32°C in Aosta naar 18°C in Dégioz waar we een plekje vinden op de lokale camperplaats. Hier kunnen we rustig overnachten (dit keer niet vlak aan het stromende water zoals gisteren :-)).
In dit dal zullen we nog 2 wandelingen trachten te doen. Daarna is de voorspelling dat het weer kantelt met veel regen en lijkt dat een goed aanknopingspunt om naar de rit naar huis te beginnen. Maar tot dan wordt zonnig weer voorspeld en willen we nog volop genieten van deze mooie omgeving.
Linken
09.08.2024 - Le Pont/Breuil - Lago Nivolet - Lago Rosset
Het was rustig slapen op de camperplaats in Dégioz en we staan op met zonnige weersverwachtingen. Wat het weer betreft, hebben we tot op heden best wel geluk gehad.
We rijden met de mobilhome eerst nog enkele tientallen minuten tot helemaal achteraan het dal (Le Pont / parking Le Breuil). Het is daar verrassend druk en de parking staat goed vol voor dit vroege uur (maar we vinden nog met gemak een plaatsje). Het is niet duidelijk of dit allemaal al om wandelaars gaat die deze ochtend zijn toegekomen en reeds op pad zijn of dat het om wandelaars gaat die omwille van een overnachting in de bergen hun wagen hier nog hebben staan. Het laatste lijkt ons het meest waarschijnlijk, want het is amper 8u en het is niet onze ervaring dat er dan reeds zoveel mensen op weg zijn.
We ontbijten eerst nog in de mobilhome, maken picknick en gaan dan op pad voor wat de langste tocht van deze vakantie zal worden. De wandeling start met een pittige klim om dan op plateau terecht te komen richting Rifugio Savoie en Lago Nivolet. Alhoewel het licht stijgend blijft tot aan de hut en het meer, is dit een zeer gemoedelijk en eenvoudig stuk van de tocht.
Zoals eigenlijk wat verwacht, is het bijzonder druk aan Lago Nivolet. Dat heeft te maken met het feit dat langs de anders kant dan van waar wij komen het mogelijk is om met de auto of moto tot daar te geraken ... wat velen dus doen. We picknicken aan de hut en stijgen dan nog door tot aan Lago Rosset waar we de drone even oplaten om de andere meertjes te zien. Idealiter hadden we de tijd om hier een wandeling te maken (want het is hier echt bijzonder mooi), maar dat is niet combineerbaar met de tocht die we al achter de rug hebben en de terugweg die nog op ons wacht.
We keren langs dezelfde weg terug.
Wanneer we terug aan de mobilhome op parking Le Breuil zijn, merken we een bord op dat aangeeft dat het verboden is om hier te overnachten. Om die reden besluiten we terug te rijden naar de camperplaats in Dégioz, waar nog verschillende plekjes vrij zijn. We eten nog in het lokale restaurantje ‘L'Abro de la Leunna’. Een leuke afsluiter van een zeer mooie, maar vermoeiende dag.
Linken
10.08.2024 - Dorpen rond Dégioz & start terugrit
Omdat vanaf morgen regen voorspeld wordt en er m.a.w. een einde komt aan een periode van stralend zonnig weer, hebben we besloten er vandaag de laatste actieve dag van te maken. En na de zware tocht van gisteren besluiten we het wat rustiger aan te doen en stippelen we zelf een kort tochtje uit vanaf de camperplaats en stappen we langs de dorpjes rond Dégioz. Best wel een leuk tochtje.
Tegen de middag zijn we terug aan de mobilhome. We eten nog pannenkoeken (op de regen die zal komen :-)), verversen het water en toilet nog op de camperparking en vertrekken dan huiswaarts. Het is op dat moment rond 14u.
Aan de Mont Blanc tunnel is het ongeveer 1,5u aanschuiven, maar eens we dat punt gepasseerd zijn, gaat het verkeer vlot. We rijden tot 20u en overnachten op “aire du Jura”. Het is morgen nog ongeveer 650 km rijden tot thuis.
Linken
11.08.2024 - Vervolg terugrit
Het was rustig slapen op “aire du Jura” en we gaan er nog ontbijten alvorens te vertrekken voor het tweede deel van onze terugrit. Die rit verloopt zeer vlot (het is zondag en er zijn m.a.w. zo goed als geen vrachtwagens op de baan) … tot in België. Het is een steeds weerkerend patroon :-(. We zijn nog maar net de grens over of de GPS begint al over vertragingen en alternatieve routes. We staan lange tijd in de file en moeten door werken omrijden via Leuven. Maar we zijn uiteindelijk wel voor het avondeten thuis.
2024 - Valle d'Aosta - Nationaal park Gran Paradiso
Wandelbeschrijvingen
Hieronder staan de linken naar de details van de wandelingen en uitstappen die we tijdens deze reis maakten.
- La Thuile - Watervallen van Rutor
- La Thuile - Laghi di Bellacomba
- La Thuile - Col Belvedère
- Arpy - Lago d'Arpy & Lago di Pietra Rossa
Foto's
Hieronder staan rechtstreekse linken naar de foto's van de wandelingen en uitstappen.
- La Thuile - Watervallen van Rutor
- La Thuile - Laghi di Bellacomba
- La Thuile - Col Belvedère
- Arpy - Lago d'Arpy & Lago di Pietra Rossa
- Thumel - Rifugio Gian Federico Benevolo
- Rifugio Gian Federico Benevolo - Lago di Goletta
- Pila – Lago di Chamolé
- Le Pont/Breuil - Lago Nivolet - Lago Rosset
- Dorpen rond Dégioz
Gebiedsbeschrijving
Hieronder staan de linken naar de gebieden/streken die we tijdens deze reis bezochten.
Map
Op de map staan de plaatsen/wandelingen aangeduid die we in deze streek (en omgeving) maakten. Op de iconen kan verder worden doorgeklikt naar meer details rond de bijbehorende activiteit.